به صورت کلی، روان و سلیس بودن ترجمه غیررسمی یکی از مهم‌ترین فاکتورهای ارزیابی کیفیت کار انجام‌شده تلقی می‌شود. ترجمه‌ای که رنگ و بوی متن و فرهنگ مبدأ را حفظ کرده باشد، به عنوان کاری بی‌کیفیت ارزیابی می‌شود. به عنوان مثال، در زبان فارسی محاوره‌ای حذف ضمایر فاعلی بسیار رایج است و ترجمه هایی که ضمایر فاعلی را مکرراً استفاده می‌کنند، عجیب به نظر می‌رسند.
واحد ترجمه جمله
در ترجمه غیررسمی، واحد ترجمه جمله، پاراگراف یا کل متن است، به این معنی که معنی تک‌تک کلمات اهمیت چندانی ندارد و مترجمین زبده از ترجمه کلمه به کلمه امتناع می‌ورزند. اما اسناد معتبر که برای اخذ ویزا و پیگیری امور در محاکم و ادارات خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرند، حساسیت ویژه‌ای دارند و ممکن است کوچک‌ترین مشکلات به تبعات بزرگی منجر شوند. به همین دلیل، ضروری است که تک‌تک کلمات انتخاب‌شده در ترجمه تا حد امکان از نظر معنایی با کلمات متن سند مبدأ مطابقت داشته باشند.
اولویت دادن معنی کلمه
اولویت دادن معنی کلمه به معنی جمله و کل متن، باعث می‌شود زبان ترجمه رسمی چندان سلیس و روان نباشد. این مورد به عنوان شاخصه بارز ترجمه اسناد به رسمیت شناخته شده است و مورد قضاوت قرار نمی‌گیرد. در واقع، کلمات در متن مبدأ نیز بر اساس روانی زبانی مورد انتخاب قرار نمی‌گیرند و ملاک انتخاب، دقیق بودن کلمات برای انتقال مفهوم مورد نظر و جلوگیری از ابهام است. نگاهی به متن وکالت‌نامه‌هایی که در دفاتر اسناد صادر می‌شوند، این حقیقت را تأیید خواهد کرد.
باید توجه کرد که هدف از ترجمه اسناد، انجام امور اداری و قانونی در کشور مقصد است و علیرغم عدم توازن زبانی ذکرشده، ترجمه رسمی به خوبی از پس این کار برمیاید. در اصل، به دلیل تفاوت نظام‌های حقوقی، امکان انطباق در سطحی غیر از کلمه بسیار دشوار و در غالب موارد غیرممکن است. به عنوان مثال، نظام حقوق ایران بر اساس فقه اسلامی بنا شده است و فارغ از زبان ترجمه، معادل جمله‌ای نظیر “زوجه ملزم به رعایت عده می‌باشد”، در فرهنگ‌های غربی عجیب به نظر خواهد آمد. به همین صورت، ترجمه مفاهیمی که بر اساس “کامن لا” تنظیم شده‌اند، در زبان فارسی عجیب خواهند بود.
برای مطالعه نکات مربوط به مدت اعتبار ترجمه، کلیک کنید.
برای ترجمه فوری، کار خود را به تیم ما بسپارید!
