در توضیح نحوه یادگیری مهارت رایتینگ، ابتدا میخواهم در مورد پایه ای ترین شکل نوشتن توضیح کوتاهی ارائه کنم. مطمئن هستم به خاطر میآورید که در اوایل دوره ابتدایی، معلمتان شما را مجبور میکرد اعداد، حروف یا کلمات مختلف فارسی را صدها بار بنویسید تا یاد بگیرید. شاید خاطره خوبی از ساعت ها و روزهای طاقت فرسای “مشق نوشتن” نداشته باشید. آیا باید این کار در زبان انگلیسی هم تکرار شود؟ تمرین نوشتار برای یادگیری شکل صحیح حروف ضروری است و برای یادگیری املای کلمات، تمرین کردن مفید است، اما اولاً با پیشرفت و فراگیر شدن تکنولوژی نیاز ما به نوشتن با قلم کمتر شده است و ثانیاً اشتباهات املایی به سادگی توسط نرم افزارها قابل اصلاح است. بااینوجود، حتماً سعی کنید حداقل دست خط شما قابلخواندن باشد و اشتباهات پایه ای در املاء کلمات نیز نداشته باشید، که این کار با نوشتن به روش سنتی با کاغذ و قلم، مؤثرتر خواهد بود و یادگیری مهارت رایتینگ را تسهیل خواهد کرد.
در مورد نحوه یادگیری مهارت رایتینگ و نوشتن پاراگراف (یا “بند”) و یا نوشته های طولانی تر مانند گزارش و مقاله، نکات کلی و جزئی فراوانی وجود دارد که در این نوشته فرصت پرداختن به آنها نیست. مطلب حاضر صرفاً جهت راهنمایی زبان آموزان مبتدی نگارش شده است.
مهارت نوشتن سخت ترین مهارت زبانی است و حتی در زبان مادری هم باید انرژی و وقت زیادی برای یادگیری آن صرف کنیم. در نوشته های طولانی، اولین و مهم ترین نکته ای که باید به خاطر داشته باشید این است که زبان انگلیسی بر اساس ساده نویسی و ارائه خطی مطالب استوار است. یعنی، استفاده از جملات فوق العاده طولانی و کلمات ادبی منسوخ نه تنها نشانهی سواد شما نیست، بلکه به خواننده این حس را انتقال خواهد داد که مطلب در ذهن خود شما هم گنگ است یا اینکه زمان زیادی برای ویرایش نوشته و افکار خود صرف نکرده اید. یادتان باشد که هر پاراگراف یک پیام خاصی دارد و کل نوشته هم حول یک مطلب خاص چیده شده است، پس حاشیه رفتن و عدم تمرکز به هیچ عنوان پسندیده نیست.
و اما چند نکته:
نکته 1: با نوشتن دفتر خاطرات انگلیسی، لیست کردن اتفاقات مثبت زندگیتان و یادداشت کردن کلمات و مثالهای جالب و جدید، به مرور زمان بسیاری از نکات نوشتاری پایهای را فرا خواهید گرفت و مشق نوشتن، به استثنای ارتقای دست خط، در مورد دیگری توصیه نمیشود.
نکته 2: در زبان انگلیسی هم، درست مانند زبان فارسی، اشتباهات املایی به شدت مورد قضاوت قرار میگیرند، اما در مورد کسانی که انگلیسی را به عنوان زبان دوم استفاده میکنند، قضاوتها تا حدی (تکرار میکنم “تا حدی”) ملایم تر است.
نکته 3: نشانه گذاری برای زیبایی متون نیست و نشانه های نوشتاری کارکرد مفهومی خاصی دارند. در انگلیسی قواعد مشخصی برای استفاده از ویرگول، نقطه، خط فاصله و غیره وجود دارد. بعد از اینکه تا حدی پیشرفت کردید، حتماً این قواعد را یاد بگیرید. اما در مراحل ابتدایی، قواعد مربوط به ویرگول و نقطه را یاد بگیرید، البته اگر تاکنون یاد نگرفتهاید.
نکته 4: اگر دارید برای آزمونهای بین المللی زبان مانند تافل و یا آیلتس آماده میشوید، نکات خیلی مشخصی را باید در نوشتار خود رعایت کنید، اما این نکات لزوماً در مورد نوشته های دیگر (مثل مقاله و گزارش) صادق نیستند و بسط دادن بعضی از این نکات به نوشته های دیگر صحیح نیست.
نکته 5: حتی انگلیسی زبانها هم برای رسیدن به مرحله چاپ مقاله، سالها تمرین نوشتار انجام میدهند. پس زمانی که انگلیسی تان پیشرفت کرد، مغرور نشوید و قبل از نوشتن حتی یک ایمیل ساده اما مهم، در مورد نکات آموزشی نوشتار صحیح مطالعه کنید و از دیگران یاد بگیرید.