سؤالی که زبان آموزان به صورت مکرر می‌پرسند این است: “چگونه لغات انگلیسی را فعال کنم؟ چرا نمی‌توانم از کلماتی جدیدی که یاد گرفته ام در هنگام صحبت کردن یا نوشتن استفاده کنم؟” کلماتی را که یاد گرفته اید می‌توان به دو بخش “فعال” و “غیرفعال” تقسیم کرد.
کلمات فعال آن دسته از کلمات هستند که هم در درک مطلب و هم در صحبت کردن به راحتی می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید، اما کلمات غیرفعال کلماتی هستند که فقط در درک مطلب می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید، نه در هنگام صحبت کردن یا نوشتن.
باید بدانید که تمامی انسان‌ها تعداد کلمات فعالشان کمتر از تعداد کلمات غیرفعالشان است. به عبارت دیگر، اینکه نمی‌توانید از تمامی کلمات جدیدی که فراگرفته اید استفاده کنید، کاملاً طبیعی است و حتی در زبان مادری هم اتفاق می افتد. پس نگران نباشید!
فعال کردن کلمات روند زمان بری است و لازم است برای این کار، کلمات را در جاهای مختلف ببینید و بشنوید، که این مسئله اهمیت تماس مستمر با زبان را روشن تر می‌کند. اگر تماس کافی با زبان انگلیسی داشته باشید و این تماس را حفظ کنید، به مرور زمان کلمات جدیدی که فراگرفته اید فعال خواهند شد.
مهم ترین نکته ای که در مورد فعال کردن لغات باید بدانید این است که اکثریت قریب به اتفاق لغاتی که در صحبت کردن استفاده میکنید حاصل تعداد دفعاتی است که آن‌ها را دیده یا شنیده اید. تصور کنید کلمه “weakness” یا “ضعف” را برای اولین بار در عبارت زیر مشاهده میکنید و معنی آن را در همان جمله یاد می‌گیرید:
“One side effect of this medicine is physical weakness”
حالا تصور کنید روز بعد از یادگیری این لغت، می‌خواهید در مورد نقاط “ضعف” و قوت خودتان صحبت کنید. چون این بار موضوع صحبت شما (یعنی ضعف ها و کاستی های خود شما) با موضوع مثال بالا (یعنی ضعف جسمی ناشی از یک دارو) اندکی فرق دارد، احتمال اینکه بتوانید کلمه “weakness” را به سرعت به خاطر بیاورید، کمتر است. یعنی، اگر می‌خواستید در مورد ضعف ناشی از استفاده از دارویی خاص صحبت کنید، احتمال به خاطر آوردن کلمه “weakness” بیشتر می‌شد!
متأسفانه، ذهن آدمی قابلیت کمی برای انتقال یک مفهوم از یک زمینه به زمینه دیگر دارد و زمانی بهترین عملکرد را از خود نشان می‌دهد که بافت یا context بیشترین شباهت را به بافتی که یادگیری در آن اتفاق افتاده است، داشته باشد.
لابد فکر میکنید “خیلی خوب، حالا چگونه لغات انگلیسی را فعال کنم؟” اگر می‌خواهید کلمات را به صورت کاملاً فعال در ذهن خود داشته باشید، لازم است آن‌ها را در مثال های مختلف ببینید، بشنوید و به کار ببرید. خوشبختانه برای این کار تنها لازم است با انگلیسی به صورت مداوم در تماس باشید و اجازه بدهید گذر زمان کار خودش را بکند.
کاربرد این نکته برای شما این است که وقتی کلمه جدیدی یاد می‌گیرید بهترین روش، یادداشت کردن آن کلمه با مثالی از زندگی شخصی شما است. یعنی اگر می‌خواهید کلمهی “stubborn” یا “لجباز” را بهتر یاد بگیرید، به جای یادداشت کردن جمله ای مشابه “Jack is stubborn” بهتر است به شخصی در زندگی خود فکر کنید که لجباز است و مثلاً بنویسید “Uncle Reza is stubborn”.
از این به بعد، هر بار که “عمو رضا” را ببینید، کلمهی stubborn را هم مرور خواهید کرد! به همین دلیل است که فلش کاردهای “لایتنر” و غیره با وجود اینکه کلمات را در جمله هم استفاده میکنند، نهایتاً برای یادگیری سودمند نیستند و بعد از مدت کوتاهی کلمات حفظ شده فراموش میشوند. تأثیر مثبت استفاده از مثال های شخصی بیشتر از آن چیزی است که فکر میکنید: امتحان کنید!
برای درک لزوم گسترش دانش لغوی، اینجا کلیک کنید.
